Ben asla böyle yapmam
Ben öyle biri değilim
Nefret ederim
Çok severim
Öyle olmamalı böyle olmalı

Ben ben ben…olmalılar, etmeliler…
Bu cümlelerle doldurduğum günlerim vardı benim. Kuralları ve kaideleri önceden belirlenmiş içinde hiçbir spontanlık, neşe ve sürpriz barındırmayan. Çünkü ben kişiliğimin ve hayatımın kraliçesiydim ve her şey benim kontrolümde olmalıydı.
Ve iktidar alanıma onayım olmadan müdahil olan her bir şey ve kişi için taarruza geçilmeliydi.

Halbuki neydi hayat esnekti ve içinde bu kadar köşeli ve net şeylerin barınması zordu.
O asla bir şey dayatmıyordu ki kendisine bir şey dayatılabilsin. Peki ne yaptı bana? Sevgiyle ters köşe yapıp, yedi yetmiş yatırdı yere…Ama ben de kaşınmıştım, kabul.

Önce ufak ufak başladım işe…Yataktan ilk kalktığımda telefonuma sarılmadım…Bir yere giderken bildiğim yollardan geçmemeye başladım…”Ben” talepleri geçen cümleleri yavaş, yavaş çıkardım hayatımdan… Gelişine topa vurduğum değil ama farkındalıkla topa vurma bilincinde olduğum günlerin sayılarını yavaş yavaş ama emin bir şekilde arttırdım….Sonra kendimi tanımaya niyet ettim; teker teker, beni ben yapan her duygu, düşünce, duyum ve hissi merakla, keşif duygusuyla, şefkatle fark ettim. Bazıları beni bayağı uğraştırdı, bazıları çekingenlikleriyle günlerce benden kaçtı, bazıları inatçı çıktı… Ama eninde sonunda hepsi bir araya gelerek yeni bir ben’i görmemi sağladı.

Her 24 saatlik döngü bir deneyim periyodu. Sizde ufak ufak başlayabilir ve sonra geride kalan egolu günlerle kendinizle yeniden ilişki kurmaya başladığınız günleri karşılaştırıp aradaki 7 farkı bulabilirsiniz…