Bu kare eğlenceli bir andan… Anlatacağım konu ise o andan bambaşka 🙂

Gerçek benliğimizi, ihtiyaçlarımızı, arzularımızı göstermek bize öğretilmediği ve/veya sahip olduğumuz anne, eş gibi rollerin toplumsal ve kültürel olarak tanımlarına  uymadığımızda kınandığımız veya eleştirildiğimiz için hayatımızın çoğu yerinde saklanmak, görünmemek, bilinmemek için yüzümüze, ruhumuza bu fotoğraftakinin aksine görünmeyen maskeler geçiriyoruz.

O maskelerin altında olması gereken bir resme uymadığı için kendimizin olduğu gibi kabul edilebilir ve sevilebilir olacağına inanmıyoruz.

Eve gidip aynaya baktığımızda acaba kaçımız o maskelerin altına bakıp kendi gerçeğimizi görüyoruz ve seviyoruz?

O maskelerin farkında mıyız?

Fark etmek ve çıkarmak için çabaya ve belki karşı çıkmaya, çatışmaya, reddedilmeye, uzak kalmaya razı mıyız?

Razı olunca hayatta hiç karşılaşmadığınız hazineleri bulacağınızı bilseniz, o maskeleri taşımaktan vazgeçer miydiniz?